نویسنده:دکتر ویدااحمدی(دانا کامران)
دانش کیمیاگری در زمره مقوله های هم اسرارآمیز و هم علمی در طول تاریخ بوده و هست .اینکه به راستی کیمیاگری و اکسیری که کیمیاگران داعیه کشف آن را دارند واقعی است یا افسانه موضوعی است که هنوز در محل نزاع است اما نکته مهم و در محل مداقه ای که قصد دارم در این نوشتار به آن بپردازم این است که شیوه کار کیمیاگران یا همان عمل بزرگ کیمیاگری که در لاتین اپوس مگنوس نام دارد الگویی است که بسیاری از عملکردهای زندگی که در آن رشد و یا دستاوردی متصور است بر بنیاد آن قابل تبیین است. یکی از این موارد شغلی است که انسان ها به آن مشغولند و در ازای آن پول دریافت می کنند.پیش از این مقاله ای نوشتم وپیوند میان آنچه که ما امروزه آن را پول می نامیم و دانش کیمیاگری را در آن مطرح کردم که بر روی همین سایت شخصیم قابل مشاهده است.اکنون در ادامه همان مبحث می خواهم بگویم که اساسا شغل نیز نوعی عمل کیمیاگری است و جالب است که کلمه کار در زبان فارسی یکی از معانیش شغل است. زیرا این کلمه معانی متعددی در زبان فارسی دارد. از سویی دیگر کیمیاگران نیز فرآیند تلاش خود را برای یافتن طلا کار می نامند و پولی که در ازای کار دریافت می شود شبیه همان دستاورد کیمیاگرانه ای است که گویا از روی آن ماکت سازی یا الگو برداری شده است و این نکته قابل تاملی است. و یا موارد متعدد دیگری که از همین الگو پیروی می کنند ومثال های آن بسیارند.هرچند ارزش و عظمت دانش کیمیاگری و عمل بزرگ آن با هیچ چیز دیگری قابل قیاس نیست اما منظور من از طرح چنین مقوله ای در این مقاله بیان اهمیت کارهایی است که در زندگی وجود دارد تا بدین ترتیب شاید به آنها توجه بیشتری شود و سرسری انگاشته نشوند.
